Familie

‘Ik, ongelukkige, hoezeer hoopte ik bij het ouder worden dat de kinderen me zouden verzorgen en mijn lijk zouden tooien na mijn dood, zoals ieder van ons zich dit wenst. Maar die hoop is nu vervlogen. Zonder jullie, kinderen, zal ik eenzaam en in treurnis leven.’ (Fragment uit Euripides’ Medea)

In alle culturen en al in de antieke tragedies geldt het doden van de eigen kinderen als de ultieme misdaad. Wat drijft een mens zover? Wraak? Bijvoorbeeld om je te wreken op je partner, zoals bij Medea? Is het stress en vertwijfeling in een schijnbaar uitzichtloze levenssituatie? Hoe hadden de kinderen kunnen gered worden?

Na het internationale succes van de Gentse productie Five Easy Pieces, waarin kinderen het leven van de moordenaar en pedofiel Marc Dutroux ten tonele voeren, stelt Milo Rau zich opnieuw de afgronden van de menselijke geest voor. Acteur en theatermaker Peter Seynaeve, die in Five Easy Pieces als alter ego van de regisseur (en Dutroux) op de planken stond en met deze productie momenteel de wereld rondreist, voert mee de regie. En opnieuw staan kinderen op het toneel die aan de wreedheden en gevaren worden blootgesteld die in deze wereld op hen wachten.

Het stuk wordt opgebouwd op basis van een waar gebeurde case, waarin een van de ouders na een pijnlijke scheiding de eigen kinderen vermoordde. Familie is een re-enactment en zorgt tegelijk voor toelichting. Het gebeuren wordt nagespeeld en de voorgeschiedenis wordt getoond. Hoe kan uit liefde afkeer ontstaan, uit afkeer haat – en ten slotte de meest onbevattelijke misdaad waartoe een mens in staat is?

In Familie worden de kinderen detectives en spelleiders. Ze spelen de scènes uit een huwelijk na die aan de misdaad voorafgingen – en vragen daarvoor ook mensen uit het publiek op het podium om hen bij de reconstructie van dit misdrijf te helpen met de bijrollen. Van de eerste kennismaking tussen twee mensen tot in de donkerste afgronden van de sociale constellatie die kinderen eigenlijk bescherming en geborgenheid zou moeten bieden: het gezin.