Wie is bang

In Wie is bang maakt een ouder wordend acteurskoppel de balans op van de liefde voor elkaar en voor het vak. Als onbetwiste sterren van het gesubsidieerde theater stapten ze ooit over naar de vrije podiumkunsten. Terend op hun bekendheid wilden ze een paar seizoenen goed geld verdienen met een populaire repertoire-klassieker rond een scheldend en drankzuchtig koppel intellectuelen. Daarna zouden ze gewoon weer overstappen naar

het ‘officiële’ circuit. Daar werden ze echter nooit meer uitgenodigd. Hun andere vrije ensceneringen flopten. Alleen de scheldklassieker blijft volle zalen trekken. Avond na avond zijn ze veroordeeld om tegenover elkaar te staan in steeds dezelfde rol.

Het enige wat wel geregeld verandert, zijn hun tegenspelers: twee jongere acteurs die het om den brode een tijdje volhouden maar die daarna, net als hun voorgangers, met ruzie verkassen. Het wordt steeds moeilijker vervangers te vinden. Dan snelt Vadertje Staat alsnog te hulp. Voor de jongere acteurs kunnen ze een cultureel-sociale toelage ontvangen, op voorwaarde dat ze een buitenlandse afkomst en liefst ook een kleurtje hebben.

De eerste kennismaking zet alle onderhuidse conflicten op scherp. Er gaapt een kloof tussen de generaties en de geslachten, en een afgrond tussen de voorliefde voor de canon en de drang naar hedendaagsheid. Is het ensceneren van klassiekers wereldvreemd of pertinent? Is ons theater als kunstvorm universeel of eurocentrisch-blank-passé? En is toneelspelen in tijden van Netflix überhaupt nog relevant?